Deze week ben ik samen met een grote groep schoolleiders en leraren op reis naar Canada, Toronto. Daar hoop ik met collega’s van de universiteit daar en van diverse scholen die we zullen bezoeken te leren van en met elkaar. Op bescheiden niveau proberen we dat al in de Crowd.nl, nu is als thema peer Scholar, peer learning dus gekozen.
We zijn hier van afgelopen zaterdag tot en met komende zaterdag. De afgelopen anderhalve dag is opgegaan aan het bezoek aan Toronto, een stad van 2,5 miljoen inwoners. Vrijwel iedereen die ik spreek is het erover eens: de mensen zijn vriendelijk, de sfeer is ontspannen. Dat komt wellicht door de kerstsfeer die overal uitbundig zichtbaar is. 
We hebben ons lijf een beetje kunnen laten wennen aan die 6 uur tijdsverschil, kunnen genieten van de intocht van de Kerstman, waar natuurlijk alle kindertjes op wachten.
Vandaag ging de reis naar de universiteit van Toronto, waar Steve Joordens – hoofddocent psychologie daar – software heeft ontwikkeld die lerenden moet helpen door feedback aan elkaar, reflectie op eigen prestatie en op de feedback van hun medelerenden een beter eindproduct te leveren en in een moeite door te trainen in het geven en verwerken van feedback. Samen leren ondersteund door ICT, dus.
We komen een half uur te vroeg aan op de universiteit. Gelukkig mogen we inkopen doen, want de universiteitswinkel is al open.
Even later staat een prachtige council room klaar voor ons, maar Steve is wel de WiFi vergeten te regelen, druk als hij de afgelopen dagen was met opa worden. Dan maar eerst koffie.
, natuurlijk ingeschonken door de prof zelf…
We krijgen vervolgens een welkom van de Dean, mr. Rick Halpern.
De man vertelt ons hoe de universiteit een expertisecentrum is geworden voor technologie ondersteund onderwijs, onder meer door de inzet van Steve Joordens en zijn team. Dat van dat expertisecentrum hadden we bij de ingang al gezien…
Na koffie &cookies, een rondje voorstellen – met voor mij toch verrassende toevoeging van enkele collega’s dat ze maar gewoon docent waren – en de gelukkige toevoeging van een van de directeuren dat de docenten die met hem mee waren gereisd zeker geen gewone docenten zijn – en een overview van wat PeerScholar nu eigenlijk beoogt en kan, kunnen we zelf aan het werk.
De opdracht in Peer Scholar was: Beschrijf wat volgens jou de belangrijkste uitdaging is in het veranderende onderwijs, hoe jij daar al aan werkt.
De software zorgt dus voor de schil, jij brengt de opdracht erin, met de beoordelingscriteria, in dit geval in de vorm van een twee-criteria rubric.
Steve, als vegetariër, had vervolgens voor een natuurlijk vleesloze lunch gezorgd.
Na de lunch werd door Dwayne de Assessment phase geopend. Deze Dwayne is degene die een aantal jaar geleden de software heeft bedacht, om zijn promotieonderzoek te ondersteunen. Intussen, na een nationale onderwijsprijs en flink wat aanpassingen, is er een team dat werkt aan de professionalisering van de software.
In deze assessment fase bekijk je het werk van drie anonieme ‘klasgenoten’ en voorziet ze van een beoordeling op gebied van de criteria in de rubric en vervolgens van een Top en ten minste 1 tip. Je leest natuurlijk daardoor het werk van je klasgenoten en komt al doende op nieuwe ideeën, maar kan intussen ook jouw idee over je eigen werk bijstellen.
De collega’s – en ik natuurlijk – gingen hard aan het werk, op iPad,
op MacBook,
En op P.C.
Slechts degene die met een telefoon was uitgerust bleef lang wachten op de nodige hulp. Een verbeterpuntje zullen we maar zeggen.
En in de tussentijd waren ook de organisatoren waren aan het werk: Peer Scholar Canada & Peer Scholar Europe…
In de aansluitende revision fase lees je de commentaren van je ‘peers’ en bedenkt hoe deze bruikbaar zijn voor je. Jouw waardering op de feedback van je gelijken wordt meegenomen in de beoordeling die de docent later opstelt, daarbij geholpen door de software.
Na deze fase, gingen we terug naar de Council room, waar Steve ons om te beginnen een beeld schetste van waar de ontwikkeling van ideeën heengaat: iedereen heeft een idee van wat een leerling moet kennen en kunnen aan het eind van zijn schoolloopbaan. Dat is eigenlijk een beeld van de hemel. Docenten leven op aarde en worden geconfronteerd met allerlei praktische bezwaren. De peerScholar software zou een stairway to heaven moeten vormen. In onderzoek zijn de ’21ste eeuwse vaardigheden’ vastgesteld en we kregen een lijstje te zien van deze vaardigheden met de vraag of we deze in de opdracht van zojuist waren tegengekomen. Dat bleek in meer en mindere mate het geval te zijn, waarna we de vraag kregen hoe we de niet aangekruiste vaardigheden konden invoegen in een opdracht die in peerScholar zou kunnen worden uitgevoerd.
In de rest van de middag toonden Steve en zijn team een overzicht van wat de volgende plannen zijn. Met name een op Flipping the class aansluitende manier van leren vond ik bijzonder interessant: uit onderzoek blijkt dat leerlingen van testen onder meer leren hun fouten niet te verbeteren. Door een slimme soort webtool worden ze via een boekuitleg of een instructiefilmpje geherprogrammeerd, zoals Steve dat noemde.
De middag eindigde met een mooi voorbeeld van Frans Droog, die de afgelopen week met zijn V3 geëxperimenteerd heeft met de software en er hier over schrijft.
In de bar bespraken de medebezoekers van de school van morgen en ik wat onze vragen en verwachtingen zijn… Hoe wordt op ‘onze’ school nu met 21e eeuwse vaardigheden gewerkt? Hoe wordt professioneel leren van docenten vormgegeven? Is er top-down of bottom-up leiderschap in het leren van docenten.
Een mooie, lange dag, besloten met een heerlijke maaltijd en een uurtje met de bus naar ons volgende hotel. Leuk, morgen naar school…
Wil je live meelezen, dat kan via Twitter, onder hashtag #cannov13
